Τετάρτη, Νοεμβρίου 30, 2005

25 days to go!

Ιστορίες ραδιοφώνου #1.

Αυτή η περίοδος είναι δύσκολη για πολλά επαγγέλματα. Ανάμεσα σ’ αυτά και το επάγγελμα του ραδιοφωνικού παραγωγού. Σίγουρα κάποιοι εργαζόμενοι σε τέτοιες θέσεις αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω σταθμών που κλείνουν, πουλιούνται ή μετονομάζονται. Δεν είμαι ο κατάλληλος για να αναλύσω αν μπορούμε να βρούμε λύσεις για αυτά τα προβλήματα, ούτε για το τι είναι λάθος και τι σωστό. Θέλω όμως να σας πω μια ιστορία από την οπτική γωνία του φανατικού ακροατή.

Η σχέση αγάπης που έχω με το ραδιόφωνο άρχισε πριν από 9 χρόνια. Τότε έγινε το μεγάλο μπαμ και άρχισε να γιγαντώνεται η φήμη του talk radio ή αλλιώς μεταμεσονύκτιου ραδιοφώνου. Απλά από περιέργεια άρχισα τότε να ακούω Jeronymo Groovy. Για αρκετό καιρό (σχεδόν 2 χρόνια) οι φωνές των μεταμεσονύκτιων παραγωγών όπως του Φωτίου, του Καραγιάννη και του Πέτρακα μου κρατούσαν συντροφιά μέχρι τη συνάντηση μου με το Μορφέα. Το επόμενο πρωί στο σχολείο από τα πρώτα θέματα συζήτησης ήταν οι ιστορίες που ακούσαμε το βράδυ στο ραδιόφωνο. Σιγά – σιγά αυτή η κατάσταση πήρε διαστάσεις εξάρτησης. Αρχίσαμε να ξενυχτάμε ή να ξυπνάμε στις 6 το πρωί για να ακούσουμε τα τελευταία λεπτά εκπομπής. Όταν γινόταν κάτι και δεν μπορούσαμε να ακούσουμε την εκπομπή μας την έγραφε κάποιος άλλος σε κασέτες. Τα ραδιόφωνα έπαιζαν όλη νύχτα για να μπορούμε να ακούμε παραγωγούς ακόμα και στον ύπνο μας.

Από τότε πέρασαν χρόνια αλλά η αγάπη μας γι‘ αυτή τη νυχτερινή ζώνη είναι ακόμα ζωντανή. Μόνο όσοι έζησαν παρόμοιας στιγμές μπορούν να καταλάβουν τη στεναχώρια που νιώσαμε όσοι ακούγαμε τις τελευταίες ώρες εκπομπών και δεν μπορούσαμε να “πολεμήσουμε” για να διασωθεί ένα κομμάτι της καθημερινότητας μας. Ήταν πολύ σκληρή η στιγμή που ακούστηκε ο εκφωνητής να λέει “τέλος εκπομπής” και μετά… τίποτα. Ίσως πείτε κάποιοι ότι αυτά είναι μεγάλα λόγια. Εγώ σας απαντώ ότι αυτή είναι η άλλη μεριά του νομίσματος.

Αγαπητό ΕΣΡ και άνθρωποι με βήμα μην κρίνετε σκληρά το ραδιόφωνο και τον κόσμο του. Για κάποιους είναι πολύ σημαντική συντροφιά και κομμάτι της ζωής τους.

Σας περιμένω όλους στο Party του Gatadotis.gr. (Το Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου 2005, στο Club Mortal, Μιχαλακοπούλου 88 και Σεβαστείας, γιατί οι «γάτες» αυτής της πόλης έχουν το πρώτο τους μεγάλο ραντεβού! )

Θα είμαι κι εγώ εκεί!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: